Ήρα
Ήταν η σπουδαιότερη και αρχαιότερη θεά του ελληνικού δωδεκάθεου. Ήταν κόρη του Κρόνου και της Ρέας, αδελφή του Δία και νόμιμη γυναίκα του. Μαζί του απόκτησε τον Άρη, την Ήβη και την Ειλείθυια. Με την τελευταία οι αρχαίοι την ταύτιζαν συχνά. Παιδί τους θεωρείται και ο Ήφαιστος, αλλά μια άλλη παράδοση λέει πως τον απόκτησε χωρίς να ενωθεί με άντρα. Το ίδιο πίστευαν και για τη γέννηση του Τυφωέα, που ήταν τέρας.
Η Ήρα έχει τις ίδιες ιδιότητες που έχει και ο Δίας. Είναι δηλαδή η θηλυκιά μορφή του. Έτσι θεωρείται θεά των ουράνιων φαινομένων. Μόνο που αυτή έχει περισσότερη σχέση με τα νυχτερινά φαινόμενα του ουρανού. Είναι θεά που όλοι οι άλλοι θεοί τη σέβονται. Έχει έντονη προσωπικότητα και είναι η μόνη που μπορεί να αντιμετωπίσει το Δία,άλλοτε με μεγαλείο και θάρρος και άλλοτε με γυναικεία πανουργία. Ο Δίας υπολογίζει πολύ το θυμό της και γενικά τις αντιδράσεις της. Πάντοτε όμως αυτός έχει τον τελευταίο λόγο.
Η θεά δεν έχει δικό της ιδιαίτερο μυθολογικό κύκλο. Όλοι οι μύθοι που μιλούν για αυτήν συνδέονται με το Δία. Αυτοί οι μύθοι την παρουσιάζουν σαν υπόδειγμα γυναίκας. Γι' αυτό θεωρείται προστάτρια του γάμου, του τοκετού και της μητρότητας. Στην Αττική της είχαν αφιερώσει το μήνα Γαμηλίωνα ( 15 Ιανουαρίου-!5 Φεβρουαρίου), που κατά τη διάρκειά του τελούνταν ι περισσότεροι γάμοι.
Επειδή ο Δίας αγαπούσε τις περιπέτειες με άλλες γυναίκες, η Ήρα είχε γίνει πολύ ζηλότυπη. Οι αντίζηλές της δοκίμασαν τα αποτελέσματα της ζηλοτυπίας της. Η Αλκμήνη, η Σεμέλη, η Λητώ, η Ιώ, η Καλλιστώ κ.ά. υπόφεραν από την εκδικητικότητά της. Η μανία της στρεφόταν και εναντίον των παιδιών που αποκτούσαν από το Δία οι γυναίκες αυτές. Π.χ. ο Ηρακλής δοκίμασε την καταδίωξή της από τη στιγμή που γεννήθηκε. Μόνο μετά το θάνατό του συμφιλιώθηκε μαζί του και του έδωσε την Ήβη για γυναίκα του στον ουρανό.
Στην Ήρα αποδόθηκαν και πολεμικές ιδιότητες. Παρουσιάζεται να συμμετέχει στον Τρωικό πόλεμο. Βοηθάει τους Αργείους, γιατί η πόλη τους ,μαζί με τις Μυκήνες και τη Σπάρτη ,της ήταν πολύ αγαπητή. Βρίσκεται σε αντίθεση με τους θεούς που παίρνουν το μέρος των Τρώων ή την εμποδίζουν να βοηθήσει τους Έλληνες.
Το αρχαιότερο κέντρο λατρείας της ήταν το Άργος. Οι γιορτές που τελούνταν εκεί προς τιμήν της είχαν κυρίως πολεμικό χαρακτήρα και ονομάζονταν Ηραία. Θυσίαζαν εκατό αγελάδες, που ήταν το ιερό ζώο της θεάς. Ο σημαντικότερος όμως τόπος λατρείας της ήταν η Σάμος. Εκεί τελούσαν, όπως και σε άλλα μέρη της Ελλάδας, τον Ιερό Γάμο, που συμβόλιζε την ένωσή της με το Δία. Πάντως η λατρεία της ήταν εξαπλωμένη σε όλη την Ελλάδα.
Στην τέχνη η θεά εικονίζεται μεγαλόπρεπη και επιβλητική. Φορεί στο κεφάλι διάδημα ή πόλο. Κρατάει σκήπτρο, δηλαδή σύμβολο εξουσίας, και ρόδι, που είναι σύμβολο γονιμότητας. Ο κούκος (κόκκυξ) ήταν πουλί που της είχαν αφιερώσει οι αρχαίοι και συμβόλιζε την ένωσή της με το Δία.