Ατρέας και Θυέστης
Ο Ατρέας και ο αδερφός του Θυέστης ήταν γιοι του Πέλοπα και της Ιπποδάμειας, έγιναν πρωταγωνιστές μιας δραματικής ιστορίας. Ο Πέλοπας, από τον οποίο η Πελοπόννησος πήρε το όνομά του, ήταν ο γιος του Τάνταλου, βασιλιά της Σίπυλου, και η Ιπποδάμεια ήταν κόρη του Οινόμαου, βασιλιά της Πίσας στην Ηλεία.
Πριν ο Πέλοπας μπορέσει να παντρευτεί την Ιπποδάμεια θα έπρεπε πρώτα να αντιμετωπίσει τον Οινόμαο σε αρματοδρομία. Αν Οινόμαος κέρδιζε τον αγώνα, τότε ο Πέλοπας θα θανατωνόταν, αλλά αν ο Πέλοπας νικούσε, τότε θα μπορούσε να παντρευτεί την Ιπποδάμεια. Για να εξασφαλίσει ο Πέλοπας τη νίκη, δωροδόκησε τον ηνίοχο του Οινόμαου, Μύρτιλο, να σαμποτάρει το άρμα του. Ο Οινόμαος σκοτώθηκε και ο Πέλοπας κέρδισε το δικαίωμα να παντρευτεί την Ιπποδάμεια. Μετά τον αγώνα ωστόσο, ο Μύρτιλος ζήτησε την αμοιβή του: Ο Πέλοπας του είχε υποσχεθεί μια νύχτα με την Ιπποδάμεια. Αντ 'αυτού ο Πέλοπας σκότωσε τον Μυρτιλο, ο οποίος πριν πεθάνει, καταράστηκε τον Πέλοπα και και τους απογόνους του. Με βάση αυτήν την εκδοχή της ιστορίας ο Μύρτιλος ήταν η αρχή του κατάρας που μάστιζε την οικογένεια των Ατρειδών.
Ο θρόνος των Μυκηνών
Ο Οίκος του Ατρέα ήταν μια από τα σημαντικότερες δυναστείες με χαρακτηριστικά έργα στις ιστορίες των αρχαίων Ελλήνων δραματουργών. Η Παράδοση λέει ότι οι απόγονοι του Πέλοπα σχετίζονται στενά με τον αποικισμό και την πολιτική ανάπτυξη σε μεγάλες περιοχές της βόρειας και κεντρικής Πελοποννήσου. Αρκετά από τα αδέρφια του Ατρέα,για παράδειγμα, πιστεύεται ότι βασίλευαν σε σημαντικές πόλεις της ανατολικής Πελοποννήσου, όπως η Τροιζήνα, η Σικυώνα, και η Επίδαυρος. Ο Ατρέας και ο Θυέστης ήταν στενά συνδεδεμένοι με την Αργολίδα, που περιλαμβάνει τις ιστορικές πόλεις του Άργους, τις Μυκήνες, την Τίρυνθα και το Ναύπλιο. Οι γιοι του Πέλοπα ήρθαν στην Αργολίδα αφού εκδιώχθηκαν από τον πατέρα τους, για τη δολοφονία του Χρύσιππου, γιου του Πέλοπα από μία νύμφη την οποία είχε παντρευτεί πριν από την Ιπποδάμεια. Καθώς ήταν ο μεγαλύτερος γιος, ο Χρύσιππος ήταν κληρονόμος στο βασίλειο του Πέλοπα. Ο Ατρέας και ο Θυέστης εγκαταστάθηκαν κοντά στις Μυκήνες, οι οποίες είχαν για βασιλιά τον εγγονό του Περσέα, Ευρυσθέα. Ο πατέρας του Ευρυσθέα είχε παντρευτεί μια από τις κόρες του Πέλοπα, έτσι ο Ευρυσθέας ήταν και ανιψιός των δύο αδερφών. Όταν πέθανε ο Ευρυσθέας, ένας χρησμός προφήτεψε ότι ένας από τους δύο γιους του Πέλοπα θα κληρονομήσει το θρόνο. Ο Ατρέας, ο οποίος ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός, είχε την ισχυρότερη αξίωση για το μυκηναϊκό θρόνο, αλλά ο Θυέστης
πρότεινε ότι εκείνος που είχε στην κατοχή του μια συγκεκριμένη χρυσή προβιά θα έπρεπε να γίνει βασιλιάς. Το χρυσόμαλλο αρνί είχε δοθεί ως καταραμένο δώρο στον Ατρέα είτε από το θεό Ερμή, πατέρα του Μύρτιλου, ή από τη θεά Άρτεμη σαν δοκιμασία για να δει αν ο Ατρέας θα το θυσίαζε πρόθυμα σε αυτήν. Ο Ατρέας, δέχτηκε την πρόκληση του αδερφού του πιστεύοντας ότι η προβιά ήταν κλειδωμένη κάπου με ασφάλεια. Χωρίς ωστόσο να το γνωρίζει ο Ατρέας, ο Θυέστης είχε αποπλανήσει τη γυναίκα του Ατρέα, Αερόπη, και την έπεισε να του δώσει τη χρυσή προβιά.
Όταν ο Θυέστης παρουσίασε το βραβείο, έγινε βασιλιάς. Ο Ατρέας, συνειδητοποιώντας ότι είχε εξαπατηθεί, έπεισε τον Δία να τον βοηθήσει να κερδίσει το θρόνο. Ο Δίας έκανε τον Ήλιο στον ουρανό να κινηθεί προς την αντίθετη κατεύθυνση. Οι μυκηναίοι το αναγνώρισαν ως θεϊκό σημάδι ότι ο Θυέστης ήταν σφετεριστής. Χωρίς να είναι ικανοποιημένος με τον θρόνο, ο Ατρέας ήθελε εκδίκηση για αποπλάνηση της Αερόπης από τον Θυέστη. Έτσι οργάνωσε ένα συμπόσιο προς τιμήν του αδερφού του, όπου όλα φαίνονταν να έχουν συγχωρεθεί. Αφότου το κυρίως πιάτο είχε καταναλωθεί, ο Ατρέας αποκάλυψε τα κομμένα άκρα και τα κεφάλια των γιων του Θυέστη που ήταν μαγειρεμένα σε ένα σκεύος. Ο Θυέστης συνειδητοποίησε ότι είχε ήδη φάει σάρκα από τους γιους του. Μετά το μακάβριο συμπόσιο, Ατρέας εξόρισε τον Θυέστη από τις Μυκήνες. Σύμφωνα με μια εκδοχή του μύθου, ήταν ο Θυέστης, και όχι ο Μύρτιλος, που τότε έριξε την κατάρα του στον οίκο του Ατρέα.
Η εκδίκηση του Θυέστη
Ενώ ήταν σε εξορία, ο Θυέστης έμαθε από το μαντείο των Δελφών ότι για να εκδικηθεί θα έπρεπε να κάνει έναν γιο με την ίδια του την κόρη, την Πελοπία. Ένα βράδυ μεταμφιέστηκε και κοιμήθηκε με την κόρη του, οι οποία δεν αναγνωρισε την πραγματική του ταυτότητα. Εν τω μεταξύ, ο Ατρέας είχε σκοτώσει την Αερόπη για την απιστία της, αλλά όχι πριν γεννήσει τους γιους του Αγαμέμνονα και Μενέλαο. Λίγο αργότερα, σε μια επίσκεψη στη Σικυώνα, ο Ατρέας ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε την Πελοπία, για την οποία πίστευε ότι ήταν μια πριγκίπισσα της Σικυώνας και κόρη του βασιλιά Θεσπρωτού. Αρκετούς μήνες αργότερα η Πελοπία γέννησε ένα γιο, τον Αίγισθο. Χωρίς να το ξέρει ο Ατρέας, το βρέφος ήταν γιος του Θυέστη, όχι δικός του. Χρόνια αργότερα ο Ατρέας έστειλε τον Αίγισθο σε μια αποστολή για να δολοφονήσει τον Θυέστη, τον οποίο ο Ατρέας είχε συλλάβει και προφυλακίσει στις Μυκήνες. Όπως Αίγισθος τον πλησίασε, ο Θυέστης αναγνώρισε το ξίφος που ο νεαρός άνδρας είχε απάνω του. Το ξίφος αυτό το είχε κλέψει από το θηκάρι του η Πελόπια την ώρα του βιασμού της και το είχε δώσει αργότερα στον Αίγισθο.
Αντί της δολοφονίας του Θυέστη, ο Αίγισθος σκότωσε τον Ατρέα και έκανε τον πραγματικό πατέρα του βασιλιά των Μυκηνών.
Σήμερα
Ο οίκος των Ατρειδών, υπάρχει σαν αναφορά σε μια επιτυχημένη σειρά μυθιστορημάτων επιστημονικής φαντασίας με το όνομα "Dune" του Frank Herbert.
