Βελλεροφόντης
Ήταν σπουδαίος ήρωας, γιος του βασιλιά της Κορίνθου Γλαύκου και της Ευρυμέδης. Άλλοι λένε πως μητέρα του ήταν η Ευρυνόμη και πατέρας του ο Ποσειδώνας. Η παλιότερη αναφορά του γίνεται μέσα στην Ιλιάδα, όπου ο εγγονός του, ο Γλαύκος της Λυκίας, διηγείται την ιστορία του Βελλεροφόντη. Κάποτε σκότωσε άθελά του τον αδελφό του και γι' αυτό εξορίστηκε στην αυλή του βασιλιά του Άργους Προίτου. Αλλά η γυναίκα του Προίτου που ονομαζόταν Άντεια ή Σθενέβοια, ερωτεύτηκε με πάθος το Βελλεροφόντη. Επειδή όμως ο ήρωας δε θέλησε να προδώσει την εμπιστοσύνη του Προίτου, δεν ανταποκρίθηκε στο αίσθημά της. Τότε αυτή θύμωσε και τον συκοφάντησε στον άντρα της, ότι τάχα θέλησε να την κακοποιήσει. Ο βασιλιάς θύμωσε πολύ, αλλά δεν θέλησε να τον σκοτώσει ο ίδιος. Σκέφτηκε λοιπόν και τον έστειλε στον πεθερό του Ιοβάτη, βασιλιά της Λυκίας, μ' ένα γράμμα σφραγισμένο, όπου ζητούσε το θάνατό του.
Ο Ιοβάτης υποδέχτηκε τον καλεσμένο του με γιορτινό, πλούσιο γεύμα που διήρκεσε εννέα μέρες. Όταν την δέκατη ημέρα άνοιξε και διάβασε το γράμμα του Προίτου, δίστασε να σκοτώσει τον φιλοξενούμενό του, κάτι που θα προκαλούσε την οργή των θεών. Ο Ιοβάτης, για να προκαλέσει το θάνατο του Βελλερεφόντη, του επέβαλε μια σειρά από άθλους. Πρώτα τον έστειλε και σκότωσε τη Χίμαιρα, ένα φρικιαστικό τέρας με κεφάλι λιονταριού, κορμό και κεφάλι γίδας και ένα φίδι για ουρά. Έπειτα τον έβαλε να εξολοθρεύσει την άγρια φυλή των Σολύμων. Ο μύθος λέει ότι η μάχη που ακολούθησε ήταν η πιο άγρια που είχε γίνει με τον Βελλεροφόντη να αναδεικνύεται νικητής. Τέλος τον ανάγκασε και πολέμησε με επιτυχία τις Αμαζόνες. Ο Βελλεροφόντης κατάφερε επίσης να σκοτώσει τους γενναιότερους πολεμιστές της Λυκίας, γιατί του είχαν στήσει παγίδα κατά διαταγή του Ιοβάτη. Ο βασιλιάς, αφού είδε τα κατορθώματά του, τον αναγνώρισε σαν απόγονο των θεών και του έδωσε γυναίκα του την κόρη του Φιλονόη και το μισό του βασίλειο.
Κάποιος άλλος μύθος λέει ότι ο Βελλεροφόντης στις περιπέτειές του συνοδευόταν από το φτερωτό άλογο, τον Πήγασο. Κάποιοι λένε ότι ο Πήγασος ήταν παιδί του Ποσειδώνα με την Μέδουσα, και κάποια πηγή στην Κόρινθο προοριζόταν από τον Ποσειδώνα για να πίνει νερό ο Πήγασος. Μια μέρα ο Βελλεροφόντης είδε το θαυμάσιο ζώο να πίνει νερό και αποφάσισε να το δαμάσει. Αυτό δεν θα ήταν εφικτό, αν δεν τον βοηθούσε η Αθηνά, που του έδωσε ένα χρυσό χαλινάρι. Με το μαγικό χαλινάρι ο Βελλεροφόντης δάμασε αμέσως τον Πήγασο και τον ίππευε στις υπόλοιπες περιπέτειές του.
Σε ένα από τα έργα του ο Ευριπίδης λέει πως ο Βελλεροφόντης ήθελε να ανέβει στον Όλυμπο, καβάλα στο θαυματουργό άλογό του, τον Πήγασο. Οι θεοί όμως οργίστηκαν και ο Δίας του έριξε έναν κεραυνό και τον σκότωσε. Ο Πήγασος πέταξε κάτω τον αναβάτη του και επέστρεψε στον Όλυμπο. Έτσι ο Βελλεροφόντης είχε την ίδια μοίρα με τους άλλους ήρωες που είχαν την έπαρση και αλαζονεία να πλησιάσουν τους θεούς, τον Ίκαρο και τον Φαέθοντα.
Σε μια εκδοχή ο Βελλεροφόντης επέζησε της πτώσης από τον Πήγασο, και έμεινε κουτσός σε μια μυστηριώδη πεδιάδα όπου περιπλανιόταν μόνος του για πάντα.