09-Η ζώνη της Ιππολύτης
Στο μακρινό Πόντο ζούσε μια φυλή αμαζόνων, Ήταν όλες τους όμορφες γυναίκες, αλλά σκληρές και περήφανες πολεμίστριες. Ήταν άριστες ιππεύτριες και περίφημες στην τέχνη της τοξοβολίας. Τη βασίλισσά τους την έλεγαν Ιππολύτη και την ξεχώριζε εύκολα κανείς από τις άλλες γιατί φορούσε μια ολόχρυση ζώνη. Έλεγαν πως ήταν κόρη του θεού Άρη και πως τη ζώνη της την είχε χαρίσει ο πατέρας της για τη γενναιότητά της στις μάχες. Μια μέρα ο Ευρυσθέας κάλεσε κοντά του τον Ηρακλή:
-Η κόρη μου Αδμήτη, του είπε, έχει μάθει ότι η βασίλισσα των Αμαζόνων του Πόντου φοράει μια χρυσή και περίτεχνα κεντημένη ζώνη. Αυτή την ζώνη μου ζήτησε να της χαρίσω και αποφάσισα να στείλω εσένα να μου τη φέρεις. Θα ξεκινήσεις αμέσως για τον Πόντο και δεν θα ξανάρθεις στην Τίρυνθα αν δεν φέρεις μαζί σου τη ζώνη της Ιππολύτης.
Άφησε την Τίρυνθα ο Ηρακλής και περνώντας από την Αθήνα, πήρε μαζί του ένα άλλο μεγάλο ήρωα εκείνης της εποχής, το Θησέα. Ύστερα από ένα μεγάλο κι επικίνδυνο ταξίδι, όπου γνώρισαν πολλές περιπέτειες, έφτασαν επιτέλους στη χώρα των Αμαζόνων. Μπροστά στο παλάτι βρήκαν συγκεντρωμένες τις Αμαζόνες και ανάμεσά τους την Ιππολύτη.
-Τι ζητούν δυο ξένοι άνδρες στη χώρα μου; τους ρώτησε με αυστηρή φωνή η Ιππολύτη.
Ο Ηρακλής εξήγησε.
-Είμαι υποχρεωμένος να πάρω τη χρυσή σου ζώνη και να τη δώσω στον Ευρυσθέα, της είπε. Αν δε μου ην προσφέρεις εσύ, θ' αναγκαστώ να την πάρω μόνος μου. Λυπάμαι πολύ που θ' αναγκαστώ να πολεμήσω με περήφανες και γενναίες γυναίκες σαν εσάς, αλλά δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά.
Η Ιππολύτη, που φαίνεται πως είχε ακούσει πολλά για τα κατορθώματα ου Ηρακλή και του Θησέα αποφάσισε να δώσει τη ζώνη. Όμως ξαφνικά, μια από τις αμαζόνες φώναξε δυνατά:
-Όχι Ιππολύτη! Δεν πρέπει να ταπεινωθείς και να προσφέρεις τη ζώνη σου σε δυο ξένους!
Η γυναίκα που μίλησε ήταν η ίδια η θεά Ήρα, που πήρε τη μορφή μιας Αμαζόνας. Αποφάσισε ν' ανάψει το μίσος ανάμεσα στις καρδιές των Αμαζόνων για να πολεμήσουν με τον Ηρακλή και να τον σκοτώσουν.
-Όχι, όχι, δεν θα δώσεις τη ζώνη! ακούστηκαν κι άλλες αγριεμένες φωνές. Θάνατος στους ξένους!
Η Ιππολύτη αναγκάστηκε να συμφωνήσει μαζί τους. Έτσι, οι περήφανες Αμαζόνες άρπαξαν τα τόξα τους και πήδηξαν στ' άλογά τους.
Ο Ηρακλής και ο Θησέας, θέλοντας και μη μπήκαν στη μάχη. Κι ίσως να βρίσκονταν σε πολύ δύσκολη θέση, αν ένα βέλος του Ηρακλή δεν γκρέμιζε από το άλογό της την Ιππολύτη.
Όταν οι άλλες Αμαζόνες είδαν τη βασίλισσά τους νεκρή, έχασαν το θάρρος τους και οπισθοχώρησαν. Έτσι, ο Ηρακλής πήρε από τη νεκρή Ιππολύτη την όμορφη ζώνη, ενώ ο Θησέας άρπαξε μια από τις πιο όμορφες Αμαζόνες, που την έλεγαν Αντιόππη, και την πήρε μαζί του στην Αθήνα.
Όταν επέστρεφε από τον άθλο αυτό, ο Ηρακλής συνάντησε την Ησιόνη, κόρη του βασιλιά της Τροίας Λαομέδοντα. Ήταν δεμένη και εκτεθειμένη σ' ένα βράχο σαν εξιλαστήριο θύμα. Θα την έτρωγε δηλαδή, για να εξευμενιστεί, ένα φοβερό τέρας, που ερήμωνε τη χώρα του πατέρα της. Ο Ηρακλής την έσωσε, σκότωσε το τέρας και έδωσε την Ησιόνη γυναίκα στον Τελαμώνα.
