07-Τα άλογα του Διομήδη
Έξη άθλους είχε κάνει ο Ηρακλής και ο Ευρυσθέας κόντευε να σκάσει από το κακό του γιατί δεν είχε πάθει τίποτα ο ανιψιός του. Αυτή τη φορά όμως θα τον έστελνε κάπου μακριά ν' αντιμετωπίσει τον πιο φοβερό κίνδυνο. Θα τον έστελνε στη Θράκη να του φέρει τα άλογα του Διομήδη. Ο Διομήδης ήταν βασιλιάς της Θράκης και γιος του θεού Άρη. Ο Άρης του είχε χαρίσει τέσσερα άλογα που αντί για χορτάρι έτρωγαν ανθρώπους! Λεγόταν μάλιστα ότι κάθε ξένο που έφτανε στο παλάτι του, ο Διομήδης τον έριχνε τροφή στα άλογά του. Αυτά τα τρομερά άλογα έπρεπε να πάρει ο Ηρακλής, αφού θα αντιμετώπιζε πρώτα τον Διομήδη και να τα φέρει από τη Θράκη στην Πελοπόννησο!
Ξεκίνησε για το μακρινό του ταξίδι κι ύστερα από πολλές μέρες έφτασε στο παλάτι του βασιλιά της Θεσσαλίας, του Άδμητου. Τον Άδμητο τον είχε καταραστεί κάποιος από τους θεούς να πεθάνει νέος. Θα μπορούσε να σωθεί μόνο αν κάποιος από τους γονείς του ή τη γυναίκα του έπαιρνε τη θέση του στο νεκρικό κρεβάτι.
Αρρώστησε βαριά ο Άδμητος κι ήταν έτοιμος να πεθάνει. Αλλά ούτε ο πατέρας του ούτε η μητέρα του θέλησαν να δώσουν τη ζωή τους για να σωθεί ο γιος τους. Μόνο η Άλκηστη, η όμορφη γυναίκα του Άδμητου, πήρε τη θέση του.
Όταν έφτασε στο παλάτι ο Ηρακλής, ο Άδμητος είχε γιατρευτεί και ήταν όρθιος, ενώ η Άλκηστη πέθαινε. Τότε ο Ηρακλής, συγκινημένος από τη θυσία της Άλκηστης, αποφάσισε να τη σώσει. Μπήκε μόνος του στο δωμάτιό της και όταν είδε το Θάνατο, που ήταν έτοιμος να πάρει την ψυχή της, όρμησε κατά πάνω του, ήρθαν στα χέρια και ύστερα από μια άγρια πάλη κατάφερε να τον νικήσει και να σώσει την όμορφη βασίλισσα.
Το απίστευτο κατόρθωμά του έκανε εντύπωση στον Άδμητο και στους κατοίκους της Θεσσαλίας. Το ευτυχισμένο ανδρόγυνο παρακάλεσε τον Ηρακλή να μείνει όσο επιθυμούσε κοντά τους για να μπορέσουν να τον ευχαριστήσουν για το καλό που τους έκανε.
Αφού ξεκουράστηκε αρκετά στο παλάτι του Άδμητου, συνέχισε το ταξίδι του για την Θράκη. Έφτασε στο παλάτι του Διομήδη και κείνος τον δέχτηκε πρόθυμα. Δεν ήξερε ποιος ήταν ο ξένος και σκόπευε να τον ρίξει στα παχνιά των άγριων αλόγων του για να χορτάσουν την πείνα τους. Αλλά ο Ηρακλής μάντεψε το σκοπό του κι όταν οι πολεμιστές του Διομήδη όρμησαν να τον σκοτώσουν , κατάφερε να τους νικήσει.
Όρμησε τότε ο Διομήδης να σκοτώσει τον ξένο του. Ήταν άγριος σαν τον πατέρα του τον Άρη και τρομερά σκληρός. Ήρθε στα χέρια με τον Ηρακλή και πάλεψαν μανιασμένα για αρκετή ώρα. Στο τέλος, κι ενώ είχαν φτάσει παλεύοντας ως τον στάβλο όπου βρίσκονταν δεμένα τα άγρια άλογα, ο Ηρακλής κατάφερε να νικήσει τον Άδμητο. Τον πέταξε τότε μπροστά στα άλογά του που τον κατασπάραξαν αμέσως. Έτσι ο Διομήδης τιμωρήθηκε σκληρά γι' αυτό που είχε κάνει στους ξένους του. Βρήκε τον ίδιο θάνατο.
Όταν τα άλογα χόρτασαν με ο Διομήδη, ο Ηρακλής κατάφερε εύκολα να τα τιθασεύσει και να τα δέσει. Τα έβγαλε τότε δεμένα με τις βαριές τους αλυσίδες και τα πήγε στην Πελοπόννησο. Τα άγρια άλογα ημέρωσαν σιγά σιγά και η ράτσα τους έφτασε ως την εποχή του Μ. Αλεξάνδρου. Λέγεται μάλιστα ότι ο Βουκεφάλας ήταν από τη ράτσα των αλόγων του Διομήδη.
