Απόλλων
Υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους θεούς του Ολύμπου. Γεννήθηκε από το Δία και τη Λητώ. Δίδυμη αδελφή του είναι η Άρτεμη. Τα δυο παιδιά γεννήθηκαν στη Δήλο, νησί του Αιγαίου, που από τότε θεωρείται ιερό.
Για τους Αρχαίους Έλληνες υπήρξε θεός του ήλιου και του φωτός, Ο μύθος αναφέρει ότι το φθινόπωρο έφευγε και πήγαινε στη χώρα των Υπερβορείων. Την άνοιξη ξαναγύριζε πάνω σ' ένα άρμα, που το έσερναν κύκνοι.
Είχε σχέση με τη βλάστηση και γενικά τη γεωργία. Γι' αυτό ένα από τα σύμβολά του είναι ένα χλωρό κλαδί δάφνης. Προστάτευε τους βοσκούς και τα κοπάδια, τους κυνηγούς και τους ναυτικούς, προπάντων στα μακρινά ταξίδια. Ήταν θεός που εξάγνιζε τους ανθρώπους από τα εγκλήματα, αλλά και θεός του θανάτου, που τον προκαλούσε με το τόξο του. Παράλληλα όμως είχε τη δύναμη να εμποδίζει κάθε καταστροφή, θάνατο ή αρρώστια. Γι' αυτό ήταν θεός της ιατρικής και πατέρας του Ασκληπιού, που ήταν κι αυτός θεός της ιατρικής. Μπορούσε να ανακουφίζει και το σώμα και την ψυχή των ανθρώπων.
Θεωρούνταν και θεός μαντικός, γι' αυτό είχαν ιδρύσει πολλά μαντεία για χάρη του, σε πολλούς τόπους της αρχαίας Ελλάδας. Το σπουδαιότερο από όλα βέβαια ήταν το μαντείο των Δελφών. Εκεί στους Δελφούς οι νομοθέτες επικύρωναν τους νόμους τους μέχρι τον 5ο π.Χ. αιώνα. Γι' αυτό λογαριαζόταν και θεός που τηρεί την τάξη, επιβάλλει το σεβασμό στους νόμους και την τήρηση των όρκων.
Ήταν και προστάτης της νεότητας και σ' αυτόν αφιέρωναν οι νέοι τα μαλλιά τους, όταν τα έκοβαν για πρώτη φορά. Θεωρούνταν ακόμη και θεός της μουσικής και της ποίησης, πατέρας των Μουσών και επομένως προστάτης όλων των καλών τεχνών.
Σύμβολα του Απόλλωνα είναι ο ομφαλός (αφαλός), η λύρα, ο τρίποδας, το τόξο και τα βέλη, ο κύκνος, το γεράκι, ο γύπας, ο κόρακας, ο γρύπας (αετός και λιοντάρι μαζί), ο λύκος, το ελάφι, ο τράγος, η κατσίκα, το κριάρι, ο ποντικός, ο βάτραχος, το φίδι, η σαύρα κ.ά. Από τα φυτά ο φοίνικας, η ελιά, τα στάχυα, κυρίως η δάφνη κ.ά.
Οι αρχαίοι Έλληνες του είχαν αφιερώσει πολλές γιορτές, όπως τα Δήλια, τα Πύθια, τα Κάρνεια, τα Δελφίνια, τα Υακίνθια κ.ά.